kończyć

Polish

kończyć impf (perfective skończyć)

(transitive) to end, to finish
(transitive) to stop, to quit
(transitive) to turn, to reach a certain age
(reflexive) to end, to finish [+intrumental = in/as what]
(reflexive) to run out of
Kończy nam się mleko. ― We're running out of milk.
(reflexive) to die
Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation of kończyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kończyć
present tense	1^st	kończę			kończymy
	2^nd	kończysz			kończycie
	3^rd	kończy			kończą
	impersonal	kończy się
past tense	1^st	kończyłem	kończyłam		kończyliśmy	kończyłyśmy
	2^nd	kończyłeś	kończyłaś		kończyliście	kończyłyście
	3^rd	kończył	kończyła	kończyło	kończyli	kończyły
	impersonal	kończono
future tense	1^st	będę kończył, będę kończyć	będę kończyła, będę kończyć		będziemy kończyli, będziemy kończyć	będziemy kończyły, będziemy kończyć
	2^nd	będziesz kończył, będziesz kończyć	będziesz kończyła, będziesz kończyć		będziecie kończyli, będziecie kończyć	będziecie kończyły, będziecie kończyć
	3^rd	będzie kończył, będzie kończyć	będzie kończyła, będzie kończyć	będzie kończyło, będzie kończyć	będą kończyli, będą kończyć	będą kończyły, będą kończyć
	impersonal	będzie kończyć się
conditional	1^st	kończyłbym	kończyłabym		kończylibyśmy	kończyłybyśmy
	2^nd	kończyłbyś	kończyłabyś		kończylibyście	kończyłybyście
	3^rd	kończyłby	kończyłaby	kończyłoby	kończyliby	kończyłyby
	impersonal	kończono by
imperative	1^st	niech kończę			kończmy
	2^nd	kończ			kończcie
	3^rd	niech kończy			niech kończą
active adjectival participle		kończący	kończąca	kończące	kończący	kończące
passive adjectival participle		kończony	kończona	kończone	kończeni	kończone
contemporary adverbial participle		kończąc
verbal noun		kończenie

verbs