koşucu

Turkish

Etymology

From koşu +‎ -cu.

Noun

koşucu (definite accusative koşucuyu, plural koşucular)

  1. runner

Declension
Inflection
Nominative koşucu
Definite accusative koşucuyu
Singular Plural
Nominative koşucu koşucular
Definite accusative koşucuyu koşucuları
Dative koşucuya koşuculara
Locative koşucuda koşucularda
Ablative koşucudan koşuculardan
Genitive koşucunun koşucuların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular koşucum koşucularım
2nd singular koşucun koşucuların
3rd singular koşucusu koşucuları
1st plural koşucumuz koşucularımız
2nd plural koşucunuz koşucularınız
3rd plural koşucuları koşucuları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular koşucuyum koşucularım
2nd singular koşucusun koşucularsın
3rd singular koşucu
koşucudur		 koşucular
koşuculardır
1st plural koşucuyuz koşucularız
2nd plural koşucusunuz koşucularsınız
3rd plural koşucular koşuculardır

Derived terms
  • koşuculuk
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.