koczowniczy

Polish

Etymology

From koczownik +‎ -y.

Pronunciation

IPA^(key): /kɔ.t͡ʂɔvˈɲi.t͡ʂɨ/
Audio (file)
Rhymes: -it͡ʂɨ
Syllabification: ko‧czow‧ni‧czy

Adjective

koczowniczy (not comparable, adverb koczowniczo)

nomadic (living a wandering life with no fixed abode)

Declension

Declension of koczowniczy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	koczowniczy		koczownicze	koczownicza	koczowniczy	koczownicze
genitive	koczowniczego			koczowniczej	koczowniczych
dative	koczowniczemu			koczowniczej	koczowniczym
accusative	koczowniczego	koczowniczy	koczownicze	koczowniczą	koczowniczych	koczownicze
instrumental	koczowniczym			koczowniczą	koczowniczymi
locative	koczowniczym			koczowniczej	koczowniczych

Further reading

koczowniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
koczowniczy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.