kolebać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kolěbati.

Pronunciation
  • IPA(key): /kɔˈlɛ.bat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛbat͡ɕ
  • Syllabification: ko‧le‧bać

Verb

kolebać impf

  1. (transitive, archaic or literary) to swing, to rock
    Synonym: kołysać
  2. (reflexive, archaic or literary) to sway, to rock
    Synonym: kołysać się

Conjugation
Conjugation of kolebać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kolebać
present tense 1st kolebię kolebiemy
2nd kolebiesz kolebiecie
3rd kolebie kolebią
impersonal kolebie się
past tense 1st kolebałem kolebałam kolebaliśmy kolebałyśmy
2nd kolebałeś kolebałaś kolebaliście kolebałyście
3rd kolebał kolebała kolebało kolebali kolebały
impersonal kolebano
future tense 1st będę kolebał,
będę kolebać
 będę kolebała,
będę kolebać
 będziemy kolebali,
będziemy kolebać
 będziemy kolebały,
będziemy kolebać
2nd będziesz kolebał,
będziesz kolebać
 będziesz kolebała,
będziesz kolebać
 będziecie kolebali,
będziecie kolebać
 będziecie kolebały,
będziecie kolebać
3rd będzie kolebał,
będzie kolebać
 będzie kolebała,
będzie kolebać
 będzie kolebało,
będzie kolebać
 będą kolebali,
będą kolebać
 będą kolebały,
będą kolebać
impersonal będzie kolebać się
conditional 1st kolebałbym kolebałabym kolebalibyśmy kolebałybyśmy
2nd kolebałbyś kolebałabyś kolebalibyście kolebałybyście
3rd kolebałby kolebałaby kolebałoby kolebaliby kolebałyby
impersonal kolebano by
imperative 1st niech kolebię kolebmy
2nd koleb kolebcie
3rd niech kolebie niech kolebią
active adjectival participle kolebiący kolebiąca kolebiące kolebiący kolebiące
contemporary adverbial participle kolebiąc
verbal noun kolebanie

Further reading
  • kolebać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kolebać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.