kopić

See also: kopic and Kopic

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kopiti. By surface analysis, kopa +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkɔ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: ko‧pić

Verb

kopić impf (perfective skopić)

  1. (transitive) to pile, to stack (to arrange in a stack)
    Hypernym: składać

Conjugation
Conjugation of kopić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kopić
present tense 1st kopię kopimy
2nd kopisz kopicie
3rd kopi kopią
impersonal kopi się
past tense 1st kopiłem kopiłam kopiliśmy kopiłyśmy
2nd kopiłeś kopiłaś kopiliście kopiłyście
3rd kopił kopiła kopiło kopili kopiły
impersonal kopiono
future tense 1st będę kopił,
będę kopić
 będę kopiła,
będę kopić
 będziemy kopili,
będziemy kopić
 będziemy kopiły,
będziemy kopić
2nd będziesz kopił,
będziesz kopić
 będziesz kopiła,
będziesz kopić
 będziecie kopili,
będziecie kopić
 będziecie kopiły,
będziecie kopić
3rd będzie kopił,
będzie kopić
 będzie kopiła,
będzie kopić
 będzie kopiło,
będzie kopić
 będą kopili,
będą kopić
 będą kopiły,
będą kopić
impersonal będzie kopić się
conditional 1st kopiłbym kopiłabym kopilibyśmy kopiłybyśmy
2nd kopiłbyś kopiłabyś kopilibyście kopiłybyście
3rd kopiłby kopiłaby kopiłoby kopiliby kopiłyby
impersonal kopiono by
imperative 1st niech kopię kopmy
2nd kop kopcie
3rd niech kopi niech kopią
active adjectival participle kopiący kopiąca kopiące kopiący kopiące
passive adjectival participle kopiony kopiona kopione kopieni kopione
contemporary adverbial participle kopiąc
verbal noun kopienie
nouns
verb

Further reading
  • kopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kopić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.