kopulować

Polish

Learned borrowing from Latin cōpulāre + -ować. Doublet of kuplować (“to bind, couple, join”).

kopulować impf

(intransitive) to copulate [+ z (instrumental) = with whom]
Synonyms: parzyć się, spółkować

Conjugation of kopulować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kopulować
present tense	1^st	kopuluję			kopulujemy
	2^nd	kopulujesz			kopulujecie
	3^rd	kopuluje			kopulują
	impersonal	kopuluje się
past tense	1^st	kopulowałem	kopulowałam		kopulowaliśmy	kopulowałyśmy
	2^nd	kopulowałeś	kopulowałaś		kopulowaliście	kopulowałyście
	3^rd	kopulował	kopulowała	kopulowało	kopulowali	kopulowały
	impersonal	kopulowano
future tense	1^st	będę kopulował, będę kopulować	będę kopulowała, będę kopulować		będziemy kopulowali, będziemy kopulować	będziemy kopulowały, będziemy kopulować
	2^nd	będziesz kopulował, będziesz kopulować	będziesz kopulowała, będziesz kopulować		będziecie kopulowali, będziecie kopulować	będziecie kopulowały, będziecie kopulować
	3^rd	będzie kopulował, będzie kopulować	będzie kopulowała, będzie kopulować	będzie kopulowało, będzie kopulować	będą kopulowali, będą kopulować	będą kopulowały, będą kopulować
	impersonal	będzie kopulować się
conditional	1^st	kopulowałbym	kopulowałabym		kopulowalibyśmy	kopulowałybyśmy
	2^nd	kopulowałbyś	kopulowałabyś		kopulowalibyście	kopulowałybyście
	3^rd	kopulowałby	kopulowałaby	kopulowałoby	kopulowaliby	kopulowałyby
	impersonal	kopulowano by
imperative	1^st	niech kopuluję			kopulujmy
	2^nd	kopuluj			kopulujcie
	3^rd	niech kopuluje			niech kopulują
active adjectival participle		kopulujący	kopulująca	kopulujące	kopulujący	kopulujące
contemporary adverbial participle		kopulując
verbal noun		kopulowanie

adjective

noun