kpić

Polish

Etymology

From kiep +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /kpit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ɕ
  • Syllabification: kpić

Verb

kpić impf (perfective zakpić)

  1. (intransitive) to mock, to deride, to jeer, to sneer, to taunt [+ z (genitive) = somebody/something]
    Synonyms: drwić, dworować, wyśmiewać się, żartować

Conjugation
Conjugation of kpić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kpić
present tense 1st kpię kpimy
2nd kpisz kpicie
3rd kpi kpią
impersonal kpi się
past tense 1st kpiłem kpiłam kpiliśmy kpiłyśmy
2nd kpiłeś kpiłaś kpiliście kpiłyście
3rd kpił kpiła kpiło kpili kpiły
impersonal kpiono
future tense 1st będę kpił,
będę kpić
 będę kpiła,
będę kpić
 będziemy kpili,
będziemy kpić
 będziemy kpiły,
będziemy kpić
2nd będziesz kpił,
będziesz kpić
 będziesz kpiła,
będziesz kpić
 będziecie kpili,
będziecie kpić
 będziecie kpiły,
będziecie kpić
3rd będzie kpił,
będzie kpić
 będzie kpiła,
będzie kpić
 będzie kpiło,
będzie kpić
 będą kpili,
będą kpić
 będą kpiły,
będą kpić
impersonal będzie kpić się
conditional 1st kpiłbym kpiłabym kpilibyśmy kpiłybyśmy
2nd kpiłbyś kpiłabyś kpilibyście kpiłybyście
3rd kpiłby kpiłaby kpiłoby kpiliby kpiłyby
impersonal kpiono by
imperative 1st niech kpię kpijmy
2nd kpij kpijcie
3rd niech kpi niech kpią
active adjectival participle kpiący kpiąca kpiące kpiący kpiące
contemporary adverbial participle kpiąc
verbal noun kpienie

Derived terms
verbs
  • okpiwać impf, okpić pf
  • pokpiwać impf, pokpić pf
  • wykpiwać impf, wykpić pf
  • zakpić pf
adjectives
adverbs
nouns

Further reading
  • kpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kpić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.