krańcowy

Polish

Etymology

From kraniec +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /kraɲˈt͡sɔ.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: krań‧co‧wy

Adjective

krańcowy (not comparable, adverb krańcowo)

(literary) extreme, ultimate, utmost, uttermost
Synonyms: graniczny, końcowy, ostatni, skrajny

Declension

Declension of krańcowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	krańcowy		krańcowe	krańcowa	krańcowi	krańcowe
genitive	krańcowego			krańcowej	krańcowych
dative	krańcowemu			krańcowej	krańcowym
accusative	krańcowego	krańcowy	krańcowe	krańcową	krańcowych	krańcowe
instrumental	krańcowym			krańcową	krańcowymi
locative	krańcowym			krańcowej	krańcowych

Derived terms

noun

krańcowość

Related terms

noun

kraniec

Further reading

krańcowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
krańcowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.