krzykliwy

Polish

Etymology

From krzyk +‎ -liwy.

Pronunciation

IPA^(key): /kʂɨkˈli.vɨ/
Audio (file)
Rhymes: -ivɨ
Syllabification: krzyk‧li‧wy

Adjective

krzykliwy (comparative bardziej krzykliwy, superlative najbardziej krzykliwy, adverb krzykliwie)

vociferous (tending to shout)
(figurative) flamboyant, bold, loud (of a person or article of clothing)

Declension

Declension of krzykliwy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	krzykliwy		krzykliwe	krzykliwa	krzykliwi	krzykliwe
genitive	krzykliwego			krzykliwej	krzykliwych
dative	krzykliwemu			krzykliwej	krzykliwym
accusative	krzykliwego	krzykliwy	krzykliwe	krzykliwą	krzykliwych	krzykliwe
instrumental	krzykliwym			krzykliwą	krzykliwymi
locative	krzykliwym			krzykliwej	krzykliwych

Derived terms

noun

krzykliwość

Related terms

nouns

verbs

Further reading

krzykliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
krzykliwy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.