kucnąć

Polish

Etymology

From kucać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈkut͡s.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡snɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: kuc‧nąć

Verb

kucnąć pf (imperfective kucać)

  1. (intransitive) to squat

Conjugation
Conjugation of kucnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kucnąć
future tense 1st kucnę kucniemy
2nd kucniesz kucniecie
3rd kucnie kucną
impersonal kucnie się
past tense 1st kucnąłem kucnęłam kucnęliśmy kucnęłyśmy
2nd kucnąłeś kucnęłaś kucnęliście kucnęłyście
3rd kucnął kucnęła kucnęło kucnęli kucnęły
impersonal kucnięto
conditional 1st kucnąłbym kucnęłabym kucnęlibyśmy kucnęłybyśmy
2nd kucnąłbyś kucnęłabyś kucnęlibyście kucnęłybyście
3rd kucnąłby kucnęłaby kucnęłoby kucnęliby kucnęłyby
impersonal kucnięto by
imperative 1st niech kucnę kucnijmy
2nd kucnij kucnijcie
3rd niech kucnie niech kucną
anterior adverbial participle kucnąwszy
verbal noun kucnięcie

Further reading
  • kucnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kucnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.