kurtçuk

Turkish

Etymology

Dimunitive of kurt.

Noun

kurtçuk (definite accusative kurtçuğu, plural kurtçuklar)

  1. maggot

Declension
Inflection
Nominative kurtçuk
Definite accusative kurtçuğu
Singular Plural
Nominative kurtçuk kurtçuklar
Definite accusative kurtçuğu kurtçukları
Dative kurtçuğa kurtçuklara
Locative kurtçukta kurtçuklarda
Ablative kurtçuktan kurtçuklardan
Genitive kurtçuğun kurtçukların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kurtçuğum kurtçuklarım
2nd singular kurtçuğun kurtçukların
3rd singular kurtçuğu kurtçukları
1st plural kurtçuğumuz kurtçuklarımız
2nd plural kurtçuğunuz kurtçuklarınız
3rd plural kurtçukları kurtçukları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular kurtçuğum kurtçuklarım
2nd singular kurtçuksun kurtçuklarsın
3rd singular kurtçuk
kurtçuktur		 kurtçuklar
kurtçuklardır
1st plural kurtçukuz kurtçuklarız
2nd plural kurtçuksunuz kurtçuklarsınız
3rd plural kurtçuklar kurtçuklardır

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.