kurzyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kuriti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈku.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: ku‧rzyć

Verb

kurzyć impf (perfective nakurzyć)

  1. (intransitive) to raise dust
  2. (transitive, intransitive) to smoke
    Synonyms: ćmić, fajczyć, jarać, kopcić, palić

Conjugation
Conjugation of kurzyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kurzyć
present tense 1st kurzę kurzymy
2nd kurzysz kurzycie
3rd kurzy kurzą
impersonal kurzy się
past tense 1st kurzyłem kurzyłam kurzyliśmy kurzyłyśmy
2nd kurzyłeś kurzyłaś kurzyliście kurzyłyście
3rd kurzył kurzyła kurzyło kurzyli kurzyły
impersonal kurzono
future tense 1st będę kurzył,
będę kurzyć
 będę kurzyła,
będę kurzyć
 będziemy kurzyli,
będziemy kurzyć
 będziemy kurzyły,
będziemy kurzyć
2nd będziesz kurzył,
będziesz kurzyć
 będziesz kurzyła,
będziesz kurzyć
 będziecie kurzyli,
będziecie kurzyć
 będziecie kurzyły,
będziecie kurzyć
3rd będzie kurzył,
będzie kurzyć
 będzie kurzyła,
będzie kurzyć
 będzie kurzyło,
będzie kurzyć
 będą kurzyli,
będą kurzyć
 będą kurzyły,
będą kurzyć
impersonal będzie kurzyć się
conditional 1st kurzyłbym kurzyłabym kurzylibyśmy kurzyłybyśmy
2nd kurzyłbyś kurzyłabyś kurzylibyście kurzyłybyście
3rd kurzyłby kurzyłaby kurzyłoby kurzyliby kurzyłyby
impersonal kurzono by
imperative 1st niech kurzę kurzmy
2nd kurz kurzcie
3rd niech kurzy niech kurzą
active adjectival participle kurzący kurząca kurzące kurzący kurzące
passive adjectival participle kurzony kurzona kurzone kurzeni kurzone
contemporary adverbial participle kurząc
verbal noun kurzenie

Derived terms
noun
verbs
noun

Further reading
  • kurzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kurzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.