kutit
Czech
Etymology
Inherited from Old Czech kutiti, from Proto-Slavic *kutiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkucɪt]
Verb
kutit impf
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | kutit, kutiti | Active adjective | kutící |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | — | Passive adjective | — |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | kutím | kutíme | — | kuťme |
| 2nd person | kutíš | kutíte | kuť | kuťte |
| 3rd person | kutí | kutí | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive kutit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | kutil | kutili | kutěn | kutěni |
| masculine inanimate | kutily | kutěny | ||
| feminine | kutila | kutěna | ||
| neuter | kutilo | kutila | kutěno | kutěna |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | kutě | — |
| feminine + neuter singular | kutíc | — |
| plural | kutíce | — |
Derived terms
- nakutit
- okutit
- skutit
- ukutit
- vykutit
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.