kutyái
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkucaːʲi]
- Hyphenation: ku‧tyái
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | kutyái | — |
| accusative | kutyáit | — |
| dative | kutyáinak | — |
| instrumental | kutyáival | — |
| causal-final | kutyáiért | — |
| translative | kutyáivá | — |
| terminative | kutyáiig | — |
| essive-formal | kutyáiként | — |
| essive-modal | kutyáiul | — |
| inessive | kutyáiban | — |
| superessive | kutyáin | — |
| adessive | kutyáinál | — |
| illative | kutyáiba | — |
| sublative | kutyáira | — |
| allative | kutyáihoz | — |
| elative | kutyáiból | — |
| delative | kutyáiról | — |
| ablative | kutyáitól | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.