kuvvet

Turkish

Etymology

From Arabic قُوَّة‎ (quwwa).

Pronunciation
  • IPA(key): [kuvvet]
  • Hyphenation: kuv‧vet

Noun

kuvvet (definite accusative kuvveti, plural kuvvetler)

  1. power, strength
  2. (figuative) emphasis, rigour, severity
  3. (mathematics) power
  4. (physics) force

Declension
Inflection
Nominative kuvvet
Definite accusative kuvveti
Singular Plural
Nominative kuvvet kuvvetler
Definite accusative kuvveti kuvvetleri
Dative kuvvete kuvvetlere
Locative kuvvette kuvvetlerde
Ablative kuvvetten kuvvetlerden
Genitive kuvvetin kuvvetlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular kuvvetim kuvvetlerim
2nd singular kuvvetin kuvvetlerin
3rd singular kuvveti kuvvetleri
1st plural kuvvetimiz kuvvetlerimiz
2nd plural kuvvetiniz kuvvetleriniz
3rd plural kuvvetleri kuvvetleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular kuvvetim kuvvetlerim
2nd singular kuvvetsin kuvvetlersin
3rd singular kuvvet
kuvvettir		 kuvvetler
kuvvetlerdir
1st plural kuvvetiz kuvvetleriz
2nd plural kuvvetsiniz kuvvetlersiniz
3rd plural kuvvetler kuvvetlerdir

Synonyms
  • (strength, power): güç
  • (emphasis, rigour, severity): şiddet, zor, cebir
  • (power, mathematics): üs

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.