kvil
Czech
Etymology
Deverbal from kvílet.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkvɪl]
Declension
Declension of kvil (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kvil | kvily |
| genitive | kvilu | kvilů |
| dative | kvilu | kvilům |
| accusative | kvil | kvily |
| vocative | kvile | kvily |
| locative | kvilu | kvilech |
| instrumental | kvilem | kvily |
Norwegian Nynorsk
Volapük
Pronunciation
- IPA(key): [kvil]
Declension
declension of kvil
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kvil | kvils |
| genitive | kvila | kvilas |
| dative | kvile | kviles |
| accusative | kvili | kvilis |
| vocative 1 | o kvil! | o kvils! |
| predicative 2 | kvilu | kvilus |
- 1 status as a case is disputed
- 2 in later, non-classical Volapük only
Derived terms
Derived terms
- hikvil
- hikvilül
- jikvil
- jikvilül
- kvilahoned
- kvilalog
- kvilanäst
- kvilanud
- kvilem
- kvilik
- kvilül
- melakvil
- regakvil
- reigänakvil
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.