lügatçe

Turkish

Etymology

From lügat (“word; dictionary, lexicon”) +‎ -çe.

Pronunciation
  • Hyphenation: lü‧gat‧çe

Noun

lügatçe (definite accusative lügatçeyi, plural lügatçeler)

  1. glossary

Declension
Inflection
Nominative lügatçe
Definite accusative lügatçeyi
Singular Plural
Nominative lügatçe lügatçeler
Definite accusative lügatçeyi lügatçeleri
Dative lügatçeye lügatçelere
Locative lügatçede lügatçelerde
Ablative lügatçeden lügatçelerden
Genitive lügatçenin lügatçelerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular lügatçem lügatçelerim
2nd singular lügatçen lügatçelerin
3rd singular lügatçesi lügatçeleri
1st plural lügatçemiz lügatçelerimiz
2nd plural lügatçeniz lügatçeleriniz
3rd plural lügatçeleri lügatçeleri
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.