lazacai
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlɒzɒt͡sɒʲi]
- Hyphenation: la‧za‧cai
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | lazacai | — |
| accusative | lazacait | — |
| dative | lazacainak | — |
| instrumental | lazacaival | — |
| causal-final | lazacaiért | — |
| translative | lazacaivá | — |
| terminative | lazacaiig | — |
| essive-formal | lazacaiként | — |
| essive-modal | lazacaiul | — |
| inessive | lazacaiban | — |
| superessive | lazacain | — |
| adessive | lazacainál | — |
| illative | lazacaiba | — |
| sublative | lazacaira | — |
| allative | lazacaihoz | — |
| elative | lazacaiból | — |
| delative | lazacairól | — |
| ablative | lazacaitól | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.