leğen

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish لگن‎ (leğen), from Persian لگن‎ (lagan), from Ancient Greek λεκάνη (lekánē)

Noun

leğen (definite accusative leğeni, plural leğenler)

  1. basin e.g., of water
  2. (anatomy) pelvis (structure of bones)

Declension
Inflection
Nominative leğen
Definite accusative leğeni
Singular Plural
Nominative leğen leğenler
Definite accusative leğeni leğenleri
Dative leğene leğenlere
Locative leğende leğenlerde
Ablative leğenden leğenlerden
Genitive leğenin leğenlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular leğenim leğenlerim
2nd singular leğenin leğenlerin
3rd singular leğeni leğenleri
1st plural leğenimiz leğenlerimiz
2nd plural leğeniniz leğenleriniz
3rd plural leğenleri leğenleri

Further reading
  • leğen in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.