liberatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of līberō (“liberate”).
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | līberātus | līberāta | līberātum | līberātī | līberātae | līberāta | |
| Genitive | līberātī | līberātae | līberātī | līberātōrum | līberātārum | līberātōrum | |
| Dative | līberātō | līberātō | līberātīs | ||||
| Accusative | līberātum | līberātam | līberātum | līberātōs | līberātās | līberāta | |
| Ablative | līberātō | līberātā | līberātō | līberātīs | |||
| Vocative | līberāte | līberāta | līberātum | līberātī | līberātae | līberāta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.