liquatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of liquō (“melt, strain”).
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | liquātus | liquāta | liquātum | liquātī | liquātae | liquāta | |
| Genitive | liquātī | liquātae | liquātī | liquātōrum | liquātārum | liquātōrum | |
| Dative | liquātō | liquātō | liquātīs | ||||
| Accusative | liquātum | liquātam | liquātum | liquātōs | liquātās | liquāta | |
| Ablative | liquātō | liquātā | liquātō | liquātīs | |||
| Vocative | liquāte | liquāta | liquātum | liquātī | liquātae | liquāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.