lucrativus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /lu.kraːˈtiː.u̯us/, [ɫ̪ʊkräːˈt̪iːu̯ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /lu.kraˈti.vus/, [lukräˈt̪iːvus]
Adjective
lucrātīvus (feminine lucrātīva, neuter lucrātīvum); first/second-declension adjective
- gainful, profitable, lucrative
- (law) of or pertaining to a bequest or gift; bequeathed or given
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | lucrātīvus | lucrātīva | lucrātīvum | lucrātīvī | lucrātīvae | lucrātīva | |
| Genitive | lucrātīvī | lucrātīvae | lucrātīvī | lucrātīvōrum | lucrātīvārum | lucrātīvōrum | |
| Dative | lucrātīvō | lucrātīvō | lucrātīvīs | ||||
| Accusative | lucrātīvum | lucrātīvam | lucrātīvum | lucrātīvōs | lucrātīvās | lucrātīva | |
| Ablative | lucrātīvō | lucrātīvā | lucrātīvō | lucrātīvīs | |||
| Vocative | lucrātīve | lucrātīva | lucrātīvum | lucrātīvī | lucrātīvae | lucrātīva | |
References
- “lucrativus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “lucrativus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.