měsćanaŕ
Lower Sorbian
    
    Alternative forms
    
- měsćan, měšćan, měšćanaŕ
Etymology
    
From město (“town, city”).
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈmʲie̯stɕanarʲ/
Noun
    
měsćanaŕ m (feminine equivalent měsćanarka)
- urbanite (someone who lives in a city or similar urban area)
- (in the plural) townsfolk, townspeople
Declension
    
Declension of měsćanaŕ
| Singular | Dual | Plural | |
|---|---|---|---|
| Nominative | měsćanaŕ | měsćanarja | měsćanarje | 
| Genitive | měsćanarja | měsćanarjowu | měsćanarjow | 
| Dative | měsćanarjeju | měsćanarjoma | měsćanarjam | 
| Accusative | měsćanarja | měsćanarjowu | měsćanarje, měsćanarjow | 
| Instrumental | měsćanarjom | měsćanarjoma | měsćanarjami | 
| Locative | měsćanarju | měsćanarjoma | měsćanarjach | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.