magać

See also: magac

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish magać, perhaps from Proto-Slavic *magati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈma.ɡat͡ɕ/
  • Rhymes: -aɡat͡ɕ
  • Syllabification: ma‧gać

Verb

magać impf (perfective magnąć)

  1. (intransitive, reflexive, obsolete) to tumble (to fall end over end)
    Synonyms: fikać, przewracać się

Conjugation
Conjugation of magać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive magać
present tense 1st magam magamy
2nd magasz magacie
3rd maga magają
impersonal maga się
past tense 1st magałem magałam magaliśmy magałyśmy
2nd magałeś magałaś magaliście magałyście
3rd magał magała magało magali magały
impersonal magano
future tense 1st będę magał,
będę magać
 będę magała,
będę magać
 będziemy magali,
będziemy magać
 będziemy magały,
będziemy magać
2nd będziesz magał,
będziesz magać
 będziesz magała,
będziesz magać
 będziecie magali,
będziecie magać
 będziecie magały,
będziecie magać
3rd będzie magał,
będzie magać
 będzie magała,
będzie magać
 będzie magało,
będzie magać
 będą magali,
będą magać
 będą magały,
będą magać
impersonal będzie magać się
conditional 1st magałbym magałabym magalibyśmy magałybyśmy
2nd magałbyś magałabyś magalibyście magałybyście
3rd magałby magałaby magałoby magaliby magałyby
impersonal magano by
imperative 1st niech magam magajmy
2nd magaj magajcie
3rd niech maga niech magają
active adjectival participle magający magająca magające magający magające
contemporary adverbial participle magając
verbal noun maganie

Further reading
  • magać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • magać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.