malacus
Latin
From Ancient Greek μαλακός (malakós).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈma.la.kus/, [ˈmäɫ̪äkʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈma.la.kus/, [ˈmäːläkus]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | malacus | malaca | malacum | malacī | malacae | malaca | |
| Genitive | malacī | malacae | malacī | malacōrum | malacārum | malacōrum | |
| Dative | malacō | malacō | malacīs | ||||
| Accusative | malacum | malacam | malacum | malacōs | malacās | malaca | |
| Ablative | malacō | malacā | malacō | malacīs | |||
| Vocative | malace | malaca | malacum | malacī | malacae | malaca | |
References
- “malacus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- malacus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.