malefaciens
Latin
Etymology
Present participle of malefaciō.
Participle
malefaciēns m, f, n (genitive malefacientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | malefaciēns | malefaciēns | malefacientēs | malefacientia | |
| Genitive | malefacientis | malefacientis | malefacientium | malefacientium | |
| Dative | malefacientī | malefacientī | malefacientibus | malefacientibus | |
| Accusative | malefacientem | malefaciēns | malefacientēs | malefacientia | |
| Ablative | malefacientī | malefacientī | malefacientibus | malefacientibus | |
| Vocative | malefaciēns | malefaciēns | malefacientēs | malefacientia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.