malefactus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of malefaciō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | malefactus | malefacta | malefactum | malefactī | malefactae | malefacta | |
| Genitive | malefactī | malefactae | malefactī | malefactōrum | malefactārum | malefactōrum | |
| Dative | malefactō | malefactae | malefactō | malefactīs | malefactīs | malefactīs | |
| Accusative | malefactum | malefactam | malefactum | malefactōs | malefactās | malefacta | |
| Ablative | malefactō | malefactā | malefactō | malefactīs | malefactīs | malefactīs | |
| Vocative | malefacte | malefacta | malefactum | malefactī | malefactae | malefacta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.