malignatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of malignō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | malignātus | malignāta | malignātum | malignātī | malignātae | malignāta | |
| Genitive | malignātī | malignātae | malignātī | malignātōrum | malignātārum | malignātōrum | |
| Dative | malignātō | malignātae | malignātō | malignātīs | malignātīs | malignātīs | |
| Accusative | malignātum | malignātam | malignātum | malignātōs | malignātās | malignāta | |
| Ablative | malignātō | malignātā | malignātō | malignātīs | malignātīs | malignātīs | |
| Vocative | malignāte | malignāta | malignātum | malignātī | malignātae | malignāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.