meie
Estonian
    
    Etymology
    
From Proto-Finnic *meiden, the genitive of Proto-Finnic *mek, which has become the nominative.
Declension
    
Declension of mina (irregular)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mina / ma | meie / me | 
| genitive | minu / mu | meie | 
| partitive | mind | meid | 
| illative | minusse / musse | meisse | 
| inessive | minus / mus | meis | 
| elative | minust / must | meist | 
| allative | minule / mulle | meile | 
| adessive | minul / mul | meil | 
| ablative | minult / mult | meilt | 
| translative | minuks | meieks | 
| terminative | minuni | meieni | 
| essive | minuna | meiena | 
| abessive | minuta | meieta | 
| comitative | minuga | meiega | 
Hunsrik
    
    
Latin
    
    
Portuguese
    
    Verb
    
meie
- inflection of mear:
- first/third-person singular present subjunctive
- third-person singular imperative
 
West Frisian
    
    Etymology
    
From Old Frisian muga, from Proto-Germanic *maganą, ultimately from Proto-Indo-European *(me)mógʰe.
Inflection
    
| Strong class 1 | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | meie | |||
| 3rd singular past | mocht | |||
| past participle | mocht | |||
| infinitive | meie | |||
| long infinitive | meien | |||
| gerund | meien n | |||
| auxiliary | hawwe | |||
| indicative | present tense | past tense | ||
| 1st singular | mei | mocht | ||
| 2nd singular | meist | mochtst | ||
| 3rd singular | meit | mocht | ||
| plural | meie | mochten | ||
| imperative | mei | |||
| participles | meiend | mocht | ||
Further reading
    
- “meie (II)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.