mezuniyet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مأذونیت‎ (mezuniyet), from Arabic مَصُونِيَّة‎ (maṣūniyya), from مَصُون‎ (maṣūn). See also Persian مصونیت‎ (masuniyat).

Noun

mezuniyet (definite accusative mezuniyeti, plural mezuniyetler)

  1. (education) graduation
  2. (obsolete) authority; permission

Declension
Inflection
Nominative mezuniyet
Definite accusative mezuniyeti
Singular Plural
Nominative mezuniyet mezuniyetler
Definite accusative mezuniyeti mezuniyetleri
Dative mezuniyete mezuniyetlere
Locative mezuniyette mezuniyetlerde
Ablative mezuniyetten mezuniyetlerden
Genitive mezuniyetin mezuniyetlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular mezuniyetim mezuniyetlerim
2nd singular mezuniyetin mezuniyetlerin
3rd singular mezuniyeti mezuniyetleri
1st plural mezuniyetimiz mezuniyetlerimiz
2nd plural mezuniyetiniz mezuniyetleriniz
3rd plural mezuniyetleri mezuniyetleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular mezuniyetimi mezuniyetlerimi
2nd singular mezuniyetini mezuniyetlerini
3rd singular mezuniyetini mezuniyetlerini
1st plural mezuniyetimizi mezuniyetlerimizi
2nd plural mezuniyetinizi mezuniyetlerinizi
3rd plural mezuniyetlerini mezuniyetlerini
Dative
Singular Plural
1st singular mezuniyetime mezuniyetlerime
2nd singular mezuniyetine mezuniyetlerine
3rd singular mezuniyetine mezuniyetlerine
1st plural mezuniyetimize mezuniyetlerimize
2nd plural mezuniyetinize mezuniyetlerinize
3rd plural mezuniyetlerine mezuniyetlerine
Locative
Singular Plural
1st singular mezuniyetimde mezuniyetlerimde
2nd singular mezuniyetinde mezuniyetlerinde
3rd singular mezuniyetinde mezuniyetlerinde
1st plural mezuniyetimizde mezuniyetlerimizde
2nd plural mezuniyetinizde mezuniyetlerinizde
3rd plural mezuniyetlerinde mezuniyetlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular mezuniyetimden mezuniyetlerimden
2nd singular mezuniyetinden mezuniyetlerinden
3rd singular mezuniyetinden mezuniyetlerinden
1st plural mezuniyetimizden mezuniyetlerimizden
2nd plural mezuniyetinizden mezuniyetlerinizden
3rd plural mezuniyetlerinden mezuniyetlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular mezuniyetimin mezuniyetlerimin
2nd singular mezuniyetinin mezuniyetlerinin
3rd singular mezuniyetinin mezuniyetlerinin
1st plural mezuniyetimizin mezuniyetlerimizin
2nd plural mezuniyetinizin mezuniyetlerinizin
3rd plural mezuniyetlerinin mezuniyetlerinin

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.