miéink
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmiʲeːʲiŋk]
- Hyphenation: mi‧é‧ink
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | miéink | — |
| accusative | miéinket | — |
| dative | miéinknek | — |
| instrumental | miéinkkel | — |
| causal-final | miéinkért | — |
| translative | miéinkké | — |
| terminative | miéinkig | — |
| essive-formal | miéinkként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | miéinkben | — |
| superessive | miéinken | — |
| adessive | miéinknél | — |
| illative | miéinkbe | — |
| sublative | miéinkre | — |
| allative | miéinkhez | — |
| elative | miéinkből | — |
| delative | miéinkről | — |
| ablative | miéinktől | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.