mięszać

See also: miesząc and mieszać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *měšati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmjɛw̃.ʂat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛw̃ʂat͡ɕ
  • Syllabification: mię‧szać

Verb

mięszać impf

  1. (transitive, reflexive, dated) Alternative form of mieszać.

Conjugation
Conjugation of mięszać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mięszać
present tense 1st mięszam mięszamy
2nd mięszasz mięszacie
3rd mięsza mięszają
impersonal mięsza się
past tense 1st mięszałem mięszałam mięszaliśmy mięszałyśmy
2nd mięszałeś mięszałaś mięszaliście mięszałyście
3rd mięszał mięszała mięszało mięszali mięszały
impersonal mięszano
future tense 1st będę mięszał,
będę mięszać
 będę mięszała,
będę mięszać
 będziemy mięszali,
będziemy mięszać
 będziemy mięszały,
będziemy mięszać
2nd będziesz mięszał,
będziesz mięszać
 będziesz mięszała,
będziesz mięszać
 będziecie mięszali,
będziecie mięszać
 będziecie mięszały,
będziecie mięszać
3rd będzie mięszał,
będzie mięszać
 będzie mięszała,
będzie mięszać
 będzie mięszało,
będzie mięszać
 będą mięszali,
będą mięszać
 będą mięszały,
będą mięszać
impersonal będzie mięszać się
conditional 1st mięszałbym mięszałabym mięszalibyśmy mięszałybyśmy
2nd mięszałbyś mięszałabyś mięszalibyście mięszałybyście
3rd mięszałby mięszałaby mięszałoby mięszaliby mięszałyby
impersonal mięszano by
imperative 1st niech mięszam mięszajmy
2nd mięszaj mięszajcie
3rd niech mięsza niech mięszają
active adjectival participle mięszający mięszająca mięszające mięszający mięszające
passive adjectival participle mięszany mięszana mięszane mięszani mięszane
contemporary adverbial participle mięszając
verbal noun mięszanie

Further reading
  • mięszać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mięszać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.