mianraigh
Irish
    
    
Verb
    
mianraigh (present analytic mianraíonn, future analytic mianróidh, verbal noun mianrú, past participle mianraithe)
- to mineralize
Conjugation
    
Second Conjugation
| singular | plural | relative | autonomous | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||
| indicative | present | mianraím | mianraíonn tú; mianraír† | mianraíonn sé, sí | mianraímid; mianraíonn muid | mianraíonn sibh | mianraíonn siad; mianraíd† | a mhianraíonn; a mhianraíos / a mianraíonn*; a mianraíos* | mianraítear | 
| past | mhianraigh mé; mhianraíos | mhianraigh tú; mhianraís | mhianraigh sé, sí | mhianraíomar; mhianraigh muid | mhianraigh sibh; mhianraíobhair | mhianraigh siad; mhianraíodar | a mhianraigh / ar mhianraigh* | mianraíodh | |
| past habitual | mhianraínn | mhianraíteá | mhianraíodh sé, sí | mhianraímis; mhianraíodh muid | mhianraíodh sibh | mhianraídís; mhianraíodh siad | a mhianraíodh / ar mhianraíodh* | mhianraítí | |
| future | mianróidh mé; mianród; mianróchaidh mé† | mianróidh tú; mianróir†; mianróchaidh tú† | mianróidh sé, sí; mianróchaidh sé, sí† | mianróimid; mianróidh muid; mianróchaimid†; mianróchaidh muid† | mianróidh sibh; mianróchaidh sibh† | mianróidh siad; mianróid†; mianróchaidh siad† | a mhianróidh; a mhianrós; a mhianróchaidh†; a mhianróchas† / a mianróidh*; a mianrós*; a mianróchaidh*†; a mianróchas*† | mianrófar; mianróchar† | |
| conditional | mhianróinn; mhianróchainn† / mianróinn‡‡; mianróchainn†‡‡ | mhianrófá; mhianróchthᆠ/ mianrófᇇ; mianróchthᆇ‡ | mhianródh sé, sí; mhianróchadh sé, sí† / mianródh sé, s퇇; mianróchadh sé, s톇‡ | mhianróimis; mhianródh muid; mhianróchaimis†; mhianróchadh muid† / mianróimis‡‡; mianródh muid‡‡; mianróchaimis†‡‡; mianróchadh muid†‡‡ | mhianródh sibh; mhianróchadh sibh† / mianródh sibh‡‡; mianróchadh sibh†‡‡ | mhianróidís; mhianródh siad; mhianróchadh siad† / mianróidís‡‡; mianródh siad‡‡; mianróchadh siad†‡‡ | a mhianródh; a mhianróchadh† / ar mhianródh*; ar mhianróchadh*† | mhianrófaí; mhianróchthaí† / mianrófa퇇; mianróchtha톇‡ | |
| subjunctive | present | go mianraí mé; go mianraíod† | go mianraí tú; go mianraír† | go mianraí sé, sí | go mianraímid; go mianraí muid | go mianraí sibh | go mianraí siad; go mianraíd† | — | go mianraítear | 
| past | dá mianraínn | dá mianraíteá | dá mianraíodh sé, sí | dá mianraímis; dá mianraíodh muid | dá mianraíodh sibh | dá mianraídís; dá mianraíodh siad | — | dá mianraítí | |
| imperative | mianraím | mianraigh | mianraíodh sé, sí | mianraímis | mianraígí; mianraídh† | mianraídís | — | mianraítear | |
| verbal noun | mianrú | ||||||||
| past participle | mianraithe | ||||||||
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
    
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis | 
| mianraigh | mhianraigh | not applicable | 
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.