miewać

Polish

miewać impf (indeterminate, frequentative, imperfective mieć)

(intransitive) to have something repeatedly; to have a tendency for something
W dzieciństwie miewałem częste bóle głowy. ― As a child, I used to have frequent headaches.
(reflexive) to fare (to be in any state, or pass through any experience, good or bad)

Conjugation of miewać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		miewać
present tense	1^st	miewam			miewamy
	2^nd	miewasz			miewacie
	3^rd	miewa			miewają
	impersonal	miewa się
past tense	1^st	miewałem	miewałam		miewaliśmy	miewałyśmy
	2^nd	miewałeś	miewałaś		miewaliście	miewałyście
	3^rd	miewał	miewała	miewało	miewali	miewały
	impersonal	miewano
future tense	1^st	będę miewał, będę miewać	będę miewała, będę miewać		będziemy miewali, będziemy miewać	będziemy miewały, będziemy miewać
	2^nd	będziesz miewał, będziesz miewać	będziesz miewała, będziesz miewać		będziecie miewali, będziecie miewać	będziecie miewały, będziecie miewać
	3^rd	będzie miewał, będzie miewać	będzie miewała, będzie miewać	będzie miewało, będzie miewać	będą miewali, będą miewać	będą miewały, będą miewać
	impersonal	będzie miewać się
conditional	1^st	miewałbym	miewałabym		miewalibyśmy	miewałybyśmy
	2^nd	miewałbyś	miewałabyś		miewalibyście	miewałybyście
	3^rd	miewałby	miewałaby	miewałoby	miewaliby	miewałyby
	impersonal	miewano by
imperative	1^st	niech miewam			miewajmy
	2^nd	miewaj			miewajcie
	3^rd	niech miewa			niech miewają
active adjectival participle		miewający	miewająca	miewające	miewający	miewające
passive adjectival participle		miewany	miewana	miewane	miewani	miewane
contemporary adverbial participle		miewając
verbal noun		miewanie