mijük
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmijyk]
- Hyphenation: mi‧jük
Declension
| Inflection (stem in -e-, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | mijük | — |
| accusative | mijüket | — |
| dative | mijüknek | — |
| instrumental | mijükkel | — |
| causal-final | mijükért | — |
| translative | mijükké | — |
| terminative | mijükig | — |
| essive-formal | mijükként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | mijükben | — |
| superessive | mijükön | — |
| adessive | mijüknél | — |
| illative | mijükbe | — |
| sublative | mijükre | — |
| allative | mijükhöz | — |
| elative | mijükből | — |
| delative | mijükről | — |
| ablative | mijüktől | — |
| non-attributive possessive - singular |
mijüké | — |
| non-attributive possessive - plural |
mijükéi | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.