milliyetçilik

Turkish

Etymology

milliyetçi (“nationalist”) +‎ -lik (“-ness”).

Proper noun

milliyetçilik

  1. nationalism

Declension
Inflection
Nominative milliyetçilik
Definite accusative milliyetçiliği
Singular Plural
Nominative milliyetçilik milliyetçilikler
Definite accusative milliyetçiliği milliyetçilikleri
Dative milliyetçiliğe milliyetçiliklere
Locative milliyetçilikte milliyetçiliklerde
Ablative milliyetçilikten milliyetçiliklerden
Genitive milliyetçiliğin milliyetçiliklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular milliyetçiliğim milliyetçiliklerim
2nd singular milliyetçiliğin milliyetçiliklerin
3rd singular milliyetçiliği milliyetçilikleri
1st plural milliyetçiliğimiz milliyetçiliklerimiz
2nd plural milliyetçiliğiniz milliyetçilikleriniz
3rd plural milliyetçilikleri milliyetçilikleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular milliyetçiliğim milliyetçiliklerim
2nd singular milliyetçiliksin milliyetçiliklersin
3rd singular milliyetçilik
milliyetçiliktir		 milliyetçilikler
milliyetçiliklerdir
1st plural milliyetçiliğiz milliyetçilikleriz
2nd plural milliyetçiliksiniz milliyetçiliklersiniz
3rd plural milliyetçilikler milliyetçiliklerdir

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.