minuire
Italian
Etymology
From Latin minuere, present active infinitive of minuō (“I lessen, diminish”), from Proto-Indo-European *mi-nu, suffixed form of the root *mey- (“small”, “little”).
Pronunciation
- IPA(key): /mi.nuˈi.re/, [min̺uˈiːr̺e]
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: mi‧nuì‧re
Conjugation
Conjugation of minuire
| infinitive | minuire | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | minuendo | |||
| present participle | minuente | past participle | minuito | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | minuisco | minuisci | minuisce | minuiamo | minuite | minuiscono |
| imperfect | minuivo | minuivi | minuiva | minuivamo | minuivate | minuivano |
| past historic | minuii | minuisti | minuì | minuimmo | minuiste | minuirono |
| future | minuirò | minuirai | minuirà | minuiremo | minuirete | minuiranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | minuirei | minuiresti | minuirebbe | minuiremmo | minuireste | minuirebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | minuisca | minuisca | minuisca | minuiamo | minuiate | minuiscano |
| imperfect | minuissi | minuissi | minuisse | minuissimo | minuiste | minuissero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| minuisci, non minuire | minuisca | minuiamo | minuite | minuiscano | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.