miotaigh

Irish

Verb

miotaigh (present analytic miotaíonn, future analytic miotóidh, verbal noun miotú, past participle miotaithe)

to bite, nibble
to whittle away

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	miotaím	miotaíonn tú; miotaír^†	miotaíonn sé, sí	miotaímid; miotaíonn muid	miotaíonn sibh	miotaíonn siad; miotaíd^†	a mhiotaíonn; a mhiotaíos / a miotaíonn; a miotaíos	miotaítear
	past	mhiotaigh mé; mhiotaíos	mhiotaigh tú; mhiotaís	mhiotaigh sé, sí	mhiotaíomar; mhiotaigh muid	mhiotaigh sibh; mhiotaíobhair	mhiotaigh siad; mhiotaíodar	a mhiotaigh / ar mhiotaigh*	miotaíodh
	past habitual	mhiotaínn	mhiotaíteá	mhiotaíodh sé, sí	mhiotaímis; mhiotaíodh muid	mhiotaíodh sibh	mhiotaídís; mhiotaíodh siad	a mhiotaíodh / ar mhiotaíodh*	mhiotaítí
	future	miotóidh mé; miotód; miotóchaidh mé^†	miotóidh tú; miotóir^†; miotóchaidh tú^†	miotóidh sé, sí; miotóchaidh sé, sí^†	miotóimid; miotóidh muid; miotóchaimid^†; miotóchaidh muid^†	miotóidh sibh; miotóchaidh sibh^†	miotóidh siad; miotóid^†; miotóchaidh siad^†	a mhiotóidh; a mhiotós; a mhiotóchaidh^†; a mhiotóchas^† / a miotóidh; a miotós; a miotóchaidh^†; a miotóchas^†	miotófar; miotóchar^†
conditional		mhiotóinn; mhiotóchainn^† / miotóinn‡‡; miotóchainn^†‡‡	mhiotófá; mhiotóchthá^† / miotófá‡‡; miotóchthá^†‡‡	mhiotódh sé, sí; mhiotóchadh sé, sí^† / miotódh sé, sí‡‡; miotóchadh sé, sí^†‡‡	mhiotóimis; mhiotódh muid; mhiotóchaimis^†; mhiotóchadh muid^† / miotóimis‡‡; miotódh muid‡‡; miotóchaimis^†‡‡; miotóchadh muid^†‡‡	mhiotódh sibh; mhiotóchadh sibh^† / miotódh sibh‡‡; miotóchadh sibh^†‡‡	mhiotóidís; mhiotódh siad; mhiotóchadh siad^† / miotóidís‡‡; miotódh siad‡‡; miotóchadh siad^†‡‡	a mhiotódh; a mhiotóchadh^† / ar mhiotódh; ar mhiotóchadh^†	mhiotófaí; mhiotóchthaí^† / miotófaí‡‡; miotóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go miotaí mé; go miotaíod^†	go miotaí tú; go miotaír^†	go miotaí sé, sí	go miotaímid; go miotaí muid	go miotaí sibh	go miotaí siad; go miotaíd^†	—	go miotaítear
subjunctive	past	dá miotaínn	dá miotaíteá	dá miotaíodh sé, sí	dá miotaímis; dá miotaíodh muid	dá miotaíodh sibh	dá miotaídís; dá miotaíodh siad	—	dá miotaítí
imperative		miotaím	miotaigh	miotaíodh sé, sí	miotaímis	miotaígí; miotaídh^†	miotaídís	—	miotaítear
verbal noun		miotú
past participle		miotaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

miotóg

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
miotaigh	mhiotaigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.