miraklowy

Polish

Etymology

From mirakl +‎ -owy.

Pronunciation

IPA^(key): /mi.rakˈlɔ.vɨ/
Rhymes: -ɔvɨ
Syllabification: mi‧rak‧lo‧wy

Adjective

miraklowy (not comparable)

(relational) miracle play

Declension

Declension of miraklowy

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	miraklowy		miraklowe	miraklowa	miraklowi	miraklowe
genitive	miraklowego			miraklowej	miraklowych
dative	miraklowemu			miraklowej	miraklowym
accusative	miraklowego	miraklowy	miraklowe	miraklową	miraklowych	miraklowe
instrumental	miraklowym			miraklową	miraklowymi
locative	miraklowym			miraklowej	miraklowych

Further reading

miraklowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
miraklowy in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.