mocować

Polish

Etymology

From moc +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /mɔˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: mo‧co‧wać

Verb

mocować impf

  1. (transitive) to attach, to affix
  2. (reflexive) to wrestle, to grapple

Conjugation
Conjugation of mocować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mocować
present tense 1st mocuję mocujemy
2nd mocujesz mocujecie
3rd mocuje mocują
impersonal mocuje się
past tense 1st mocowałem mocowałam mocowaliśmy mocowałyśmy
2nd mocowałeś mocowałaś mocowaliście mocowałyście
3rd mocował mocowała mocowało mocowali mocowały
impersonal mocowano
future tense 1st będę mocował,
będę mocować
 będę mocowała,
będę mocować
 będziemy mocowali,
będziemy mocować
 będziemy mocowały,
będziemy mocować
2nd będziesz mocował,
będziesz mocować
 będziesz mocowała,
będziesz mocować
 będziecie mocowali,
będziecie mocować
 będziecie mocowały,
będziecie mocować
3rd będzie mocował,
będzie mocować
 będzie mocowała,
będzie mocować
 będzie mocowało,
będzie mocować
 będą mocowali,
będą mocować
 będą mocowały,
będą mocować
impersonal będzie mocować się
conditional 1st mocowałbym mocowałabym mocowalibyśmy mocowałybyśmy
2nd mocowałbyś mocowałabyś mocowalibyście mocowałybyście
3rd mocowałby mocowałaby mocowałoby mocowaliby mocowałyby
impersonal mocowano by
imperative 1st niech mocuję mocujmy
2nd mocuj mocujcie
3rd niech mocuje niech mocują
active adjectival participle mocujący mocująca mocujące mocujący mocujące
passive adjectival participle mocowany mocowana mocowane mocowani mocowane
contemporary adverbial participle mocując
verbal noun mocowanie

Further reading
  • mocować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mocować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.