morgunverður

Icelandic

Etymology

From morgunn (“morning”) +‎ verður (“meal, ration, portion”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɔrkʏnˌvɛrðʏr/

Noun

morgunverður m (genitive singular morgunverðar, nominative plural morgunverðir)

  1. breakfast

Declension
declension of morgunverður
m-s2 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative morgunverður morgunverðurinn morgunverðir morgunverðirnir
accusative morgunverð morgunverðinn morgunverði morgunverðina
dative morgunverði / morgunverð morgunverðinum morgunverðum morgunverðunum
genitive morgunverðar morgunverðarins morgunverða morgunverðanna

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.