mrowić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *morviti, from *morvь +‎ *-iti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmrɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: mro‧wić

Verb

mrowić impf

  1. (intransitive) to tingle
  2. (reflexive) to swarm, to teem

Conjugation
Conjugation of mrowić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mrowić
present tense 1st mrowię mrowimy
2nd mrowisz mrowicie
3rd mrowi mrowią
impersonal mrowi się
past tense 1st mrowiłem mrowiłam mrowiliśmy mrowiłyśmy
2nd mrowiłeś mrowiłaś mrowiliście mrowiłyście
3rd mrowił mrowiła mrowiło mrowili mrowiły
impersonal mrowiono
future tense 1st będę mrowił,
będę mrowić
 będę mrowiła,
będę mrowić
 będziemy mrowili,
będziemy mrowić
 będziemy mrowiły,
będziemy mrowić
2nd będziesz mrowił,
będziesz mrowić
 będziesz mrowiła,
będziesz mrowić
 będziecie mrowili,
będziecie mrowić
 będziecie mrowiły,
będziecie mrowić
3rd będzie mrowił,
będzie mrowić
 będzie mrowiła,
będzie mrowić
 będzie mrowiło,
będzie mrowić
 będą mrowili,
będą mrowić
 będą mrowiły,
będą mrowić
impersonal będzie mrowić się
conditional 1st mrowiłbym mrowiłabym mrowilibyśmy mrowiłybyśmy
2nd mrowiłbyś mrowiłabyś mrowilibyście mrowiłybyście
3rd mrowiłby mrowiłaby mrowiłoby mrowiliby mrowiłyby
impersonal mrowiono by
imperative 1st niech mrowię mrówmy
2nd mrów mrówcie
3rd niech mrowi niech mrowią
active adjectival participle mrowiący mrowiąca mrowiące mrowiący mrowiące
contemporary adverbial participle mrowiąc
verbal noun mrowienie

Derived terms
noun
adjectives
noun

Further reading
  • mrowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mrowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.