mruknąć

Polish

Etymology

From mruczeć +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmruk.nɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mruk‧nąć

Verb

mruknąć pf (imperfective mruczeć)

  1. (intransitive, of cats) to purr (to make a vibrating sound in the throat)
  2. (intransitive) to mumble, to mutter
  3. (intransitive, of engines) to purr (to make a low rumbling sound)

Conjugation
Conjugation of mruknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive mruknąć
future tense 1st mruknę mrukniemy
2nd mrukniesz mrukniecie
3rd mruknie mrukną
impersonal mruknie się
past tense 1st mruknąłem mruknęłam mruknęliśmy mruknęłyśmy
2nd mruknąłeś mruknęłaś mruknęliście mruknęłyście
3rd mruknął mruknęła mruknęło mruknęli mruknęły
impersonal mruknięto
conditional 1st mruknąłbym mruknęłabym mruknęlibyśmy mruknęłybyśmy
2nd mruknąłbyś mruknęłabyś mruknęlibyście mruknęłybyście
3rd mruknąłby mruknęłaby mruknęłoby mruknęliby mruknęłyby
impersonal mruknięto by
imperative 1st niech mruknę mruknijmy
2nd mruknij mruknijcie
3rd niech mruknie niech mrukną
anterior adverbial participle mruknąwszy
verbal noun mruknięcie

Derived terms
noun
noun

Further reading
  • mruknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • mruknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.