mugio
See also: mugió
Latin
Etymology
From Proto-Indo-European *mug-, *mūg-, onomatopoeic form, reminiscent of cow's lowing. Cognates include Ancient Greek μῡκάομαι (mūkáomai, “to low, bellow”), Lithuanian mū̃kti (“to bellow”) and Russian мыча́ть (myčátʹ, “to moo”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈmuː.ɡi.oː/, [ˈmuːɡioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmu.d͡ʒi.o/, [ˈmuːd͡ʒio]
Verb
mūgiō (present infinitive mūgīre, perfect active mūgīvī or mūgiī, supine mūgītum); fourth conjugation, no passive
Conjugation
| Conjugation of mūgiō (fourth conjugation, active only) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | mūgiō | mūgīs | mūgit | mūgīmus | mūgītis | mūgiunt |
| imperfect | mūgiēbam | mūgiēbās | mūgiēbat | mūgiēbāmus | mūgiēbātis | mūgiēbant | |
| future | mūgiam | mūgiēs | mūgiet | mūgiēmus | mūgiētis | mūgient | |
| perfect | mūgīvī, mūgiī |
mūgīvistī, mūgiistī |
mūgīvit, mūgiit |
mūgīvimus, mūgiimus |
mūgīvistis, mūgiistis |
mūgīvērunt, mūgīvēre, mūgiērunt, mūgiēre | |
| pluperfect | mūgīveram, mūgieram |
mūgīverās, mūgierās |
mūgīverat, mūgierat |
mūgīverāmus, mūgierāmus |
mūgīverātis, mūgierātis |
mūgīverant, mūgierant | |
| future perfect | mūgīverō, mūgierō |
mūgīveris, mūgieris |
mūgīverit, mūgierit |
mūgīverimus, mūgierimus |
mūgīveritis, mūgieritis |
mūgīverint, mūgierint | |
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | mūgiam | mūgiās | mūgiat | mūgiāmus | mūgiātis | mūgiant |
| imperfect | mūgīrem | mūgīrēs | mūgīret | mūgīrēmus | mūgīrētis | mūgīrent | |
| perfect | mūgīverim, mūgierim |
mūgīverīs, mūgierīs |
mūgīverit, mūgierit |
mūgīverīmus, mūgierīmus |
mūgīverītis, mūgierītis |
mūgīverint, mūgierint | |
| pluperfect | mūgīvissem, mūgiissem |
mūgīvissēs, mūgiissēs |
mūgīvisset, mūgiisset |
mūgīvissēmus, mūgiissēmus |
mūgīvissētis, mūgiissētis |
mūgīvissent, mūgiissent | |
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | mūgī | — | — | mūgīte | — |
| future | — | mūgītō | mūgītō | — | mūgītōte | mūgiuntō | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | mūgīre | mūgīvisse, mūgiisse |
mūgītūrum esse | — | — | — | |
| participles | mūgiēns | — | mūgītūrus | — | — | — | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| mūgiendī | mūgiendō | mūgiendum | mūgiendō | mūgītum | mūgītū | ||
Descendants
References
- “mugio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mugio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mugio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Kloekhorst, Alwin (2008) Etymological Dictionary of the Hittite Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 5), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 392
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.