muniendus
Latin
Etymology
Future passive participle of mūniō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | mūniendus | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda | |
| Genitive | mūniendī | mūniendae | mūniendī | mūniendōrum | mūniendārum | mūniendōrum | |
| Dative | mūniendō | mūniendae | mūniendō | mūniendīs | mūniendīs | mūniendīs | |
| Accusative | mūniendum | mūniendam | mūniendum | mūniendōs | mūniendās | mūnienda | |
| Ablative | mūniendō | mūniendā | mūniendō | mūniendīs | mūniendīs | mūniendīs | |
| Vocative | mūniende | mūnienda | mūniendum | mūniendī | mūniendae | mūnienda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.