muricolus
Latin
    
    Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /muˈri.ko.lus/, [mʊˈrɪ.kɔ.ɫʊs]
Adjective
    
muricolus (feminine muricola, neuter muricolum); first/second declension
- That inhabits or roosts in walls
Declension
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | muricolus | muricola | muricolum | muricolī | muricolae | muricola | |
| Genitive | muricolī | muricolae | muricolī | muricolōrum | muricolārum | muricolōrum | |
| Dative | muricolō | muricolae | muricolō | muricolīs | muricolīs | muricolīs | |
| Accusative | muricolum | muricolam | muricolum | muricolōs | muricolās | muricola | |
| Ablative | muricolō | muricolā | muricolō | muricolīs | muricolīs | muricolīs | |
| Vocative | muricole | muricola | muricolum | muricolī | muricolae | muricola | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.