musit
English
References
- musit in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913
Czech
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmusɪt]
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | musit, musiti | Active adjective | musející |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | — | Passive adjective | — |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | musím | musíme | — | — |
| 2nd person | musíš | musíte | — | — |
| 3rd person | musí | musí | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive musit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | musil | musili | — | — |
| masculine inanimate | musily | — | ||
| feminine | musila | — | ||
| neuter | musilo | musila | — | — |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | museje | — |
| feminine + neuter singular | musejíc | — |
| plural | musejíce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.