musnąć

Polish

Etymology

From muskać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmus.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -usnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: mus‧nąć

Verb

musnąć pf (imperfective muskać)

  1. (transitive) to dab
  2. (transitive) to graze, to scuff
  3. (reflexive) to dab oneself
  4. (reflexive) to dab each other

Conjugation
Conjugation of musnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive musnąć
future tense 1st musnę muśniemy
2nd muśniesz muśniecie
3rd muśnie musną
impersonal muśnie się
past tense 1st musnąłem musnęłam musnęliśmy musnęłyśmy
2nd musnąłeś musnęłaś musnęliście musnęłyście
3rd musnął musnęła musnęło musnęli musnęły
impersonal muśnięto
conditional 1st musnąłbym musnęłabym musnęlibyśmy musnęłybyśmy
2nd musnąłbyś musnęłabyś musnęlibyście musnęłybyście
3rd musnąłby musnęłaby musnęłoby musnęliby musnęłyby
impersonal muśnięto by
imperative 1st niech musnę muśnijmy
2nd muśnij muśnijcie
3rd niech muśnie niech musną
passive adjectival participle muśnięty muśnięta muśnięte muśnięci muśnięte
anterior adverbial participle musnąwszy
verbal noun muśnięcie

Derived terms
noun

Further reading
  • musnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • musnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.