mutatio
Latin
Declension
Third-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | mūtātiō | mūtātiōnēs |
| Genitive | mūtātiōnis | mūtātiōnum |
| Dative | mūtātiōnī | mūtātiōnibus |
| Accusative | mūtātiōnem | mūtātiōnēs |
| Ablative | mūtātiōne | mūtātiōnibus |
| Vocative | mūtātiō | mūtātiōnēs |
Descendants
- Catalan: mutació
- Dutch: mutatie
- English: mutation
- French: mutation
- Friulian: mutazion
- Italian: mutazione
- Macedonian: мутација (mutacija)
- Norwegian: mutasjon (Bokmål), mutasjon (Nynorsk)
- Occitan: mutacion
- Piedmontese: mutassion
- Polish: mutacja
- Portuguese: mutação
- Romanian: mutație
- Russian: мутация (mutacija)
- Spanish: mutación
References
- “mutatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mutatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mutatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.