mutilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of mutilō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | mutilātus | mutilāta | mutilātum | mutilātī | mutilātae | mutilāta | |
| Genitive | mutilātī | mutilātae | mutilātī | mutilātōrum | mutilātārum | mutilātōrum | |
| Dative | mutilātō | mutilātō | mutilātīs | ||||
| Accusative | mutilātum | mutilātam | mutilātum | mutilātōs | mutilātās | mutilāta | |
| Ablative | mutilātō | mutilātā | mutilātō | mutilātīs | |||
| Vocative | mutilāte | mutilāta | mutilātum | mutilātī | mutilātae | mutilāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.